مدح امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
خدا میخواست تا تقدیـــر عالم این چنین باشد کسی که صاحب عرش است،مهمان زمین باشد خدا درساق عرش خویش جایی را برایش ساخت که حتی مـاورای دیـده ی روح الامیـن باشـد خدا میخواست از رخسارۀ خود پـرده بردارد خدا میخواست تا دست خودش درآستین باشد عــلـــی حُبّـه جُنـَّه ، قــســیـم الــنـار و الجنـه خدا میخواست آن باشد ،خدا میخواست این باشد علی را قبـل از آدم آفــرید و در شب معراج به پیــغـمـبـر نشـانش داد تا حـق الیقــیـن باشد به جز نام علــی در پهـنۀ تـاریخ نـامی نیست که بر انگــشــتــر پیغمـبران نقـش نگین بـاشد به جز او نیست دستاویز محکم در دل طوفان به جز او نیست وقتی صحبت ازحبل المتین باشد مرا تـا خطبه های بی الف راهی کن و بگذار که بعد از خـطـبـه بی نقطۀ تو نقطه چین باشد مرا در بیت ، بیت شعـر هایم دستـگیـری کن غــزل های تو بی انـدازه باید دلنـــشیـن بـاشد غزل لطف خداوند است اهـــل دل خبر دارند غزل خوب است در وصف امیرالمومنین باشد |